Voorspellen van de volgende president van Amerika

 

DE DERTIEN SLEUTELS VAN ALLAN LICHTMAN

 

 

Allan Lichtman, een Amerikaanse historicus en politicoloog, ontwikkelde in de jaren 1980 een voorspellingssysteem voor Amerikaanse presidentsverkiezingen, bekend als de "13 Keys to the White House" (13 Sleutels naar het Witte Huis). Dit model heeft een opmerkelijke staat van dienst, omdat het de uitkomst van elke presidentsverkiezing sinds 1984 correct heeft voorspeld. De "13 sleutels" zijn een reeks van waar/niet-waar stellingen die worden gebruikt om te voorspellen of de zittende partij in het Witte Huis zal blijven of niet. Hieronder volgen de 13 sleutels van Allan Lichtman:

 

1. Mandaat-sleutel

De zittende partij heeft meer zetels gewonnen in de laatste tussentijdse verkiezingen dan bij de vorige.

2. Uitdaging-sleutel

Er is geen serieuze uitdaging binnen de partij van de zittende president tijdens de voorverkiezingen.

3. Derde partij-sleutel

Er is geen significante derde partij of onafhankelijke kandidaat.

4. Houder-sleutel

De zittende president is de kandidaat van zijn partij.

5. Korte-termijn economische sleutel

Er is geen ernstige korte termijn recessie tijdens de verkiezingscampagne.

6. Lange-termijn economische sleutel

De reële jaarlijkse inkomensgroei per hoofd van de bevolking tijdens de ambtstermijn van de zittende president is gemiddeld even groot of groter dan de groei tijdens de twee voorgaande termijnen.

7. Beleid-verandering sleutel

 De zittende regering heeft grote veranderingen in nationaal beleid doorgevoerd.

8. Sociale onrust-sleutel

Er is geen wijdverspreide sociale onrust tijdens de ambtstermijn.

9. Schandaal-sleutel

De zittende regering is niet bezwaard door een groot schandaal.

10. Militaire/machten-overname sleutel

De zittende regering ondervindt geen grote tegenslagen in buitenlandse of militaire aangelegenheden.

11. Buitenlandse/militaire succes sleutel

De zittende regering heeft een groot succes behaald in buitenlandse of militaire aangelegenheden.

12. Incumbent charisma sleutel

De zittende president is charismatisch of een nationale held.

13. Uitdager charisma sleutel

De uitdager is niet charismatisch of geen nationale held.

 

Volgens Lichtman moeten ten minste zes van deze sleutels "onwaar" zijn om te voorspellen dat de zittende partij zal verliezen in de aankomende verkiezingen. Dit systeem is gebaseerd op de historische analyse van Amerikaanse verkiezingen en neemt aan dat verkiezingen primair een oordeel zijn over de prestaties van de zittende partij, eerder dan over specifieke kandidaten of campagnes.

 

1. DE MANDAATSLEUTEL

De mandaatsleutel beoordeelt de politieke kracht van de zittende partij door te kijken naar hun prestatie in de meest recente tussentijdse verkiezingen (mid-terms) voor het Congres.

Wat houdt de mandaatsleutel in?

De zittende partij heeft meer zetels gewonnen in de laatste tussentijdse verkiezingen dan bij de vorige.

Betekenis

Deze sleutel is waar als de zittende partij (de partij die momenteel de president levert) meer zetels wint in het Huis van Afgevaardigden tijdens de meest recente tussentijdse verkiezingen dan in de vorige tussentijdse verkiezingen.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

De mandaatsleutel meet de electorale steun die de zittende partij geniet halverwege een presidentiële ambtstermijn. Een winst in zetels bij de mid-terms wordt gezien als een indicatie dat de kiezer vertrouwen heeft in de regerende partij en haar beleid. Dit suggereert stabiliteit en tevredenheid bij de kiezers, wat goed is voor de kansen van de zittende partij om de volgende presidentsverkiezingen te winnen.

Voorbeeld van deze sleutel in de praktijk

Stel dat de zittende partij in de tussentijdse verkiezingen van 2014, 10 zetels wint in het Huis van Afgevaardigden. Bij de volgende tussentijdse verkiezingen in 2018 wint dezelfde partij 15 zetels. In dit geval zou de mandaatsleutel ‘waar’ zijn, omdat de zittende partij meer zetels heeft gewonnen dan bij de vorige tussentijdse verkiezingen.

Echter, als de zittende partij in 2018 slechts 5 zetels wint, zou de mandaatsleutel ‘onwaar’ zijn, omdat ze minder zetels hebben gewonnen in vergelijking met de vorige mid-terms.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) draagt bij aan het behouden van het Witte Huis voor de zittende partij.

‘Onwaar’ (negatief) duidt op een potentiële kwetsbaarheid van de zittende partij bij de komende presidentsverkiezingen.

Samenvattend geeft de mandaatsleutel inzicht in de relatieve kracht of zwakte van de zittende partij gebaseerd op hun recente electorale prestaties.

 

 2. DE UITDAGINGS-SLEUTEL

De uitdagingsleutel richt zich op de interne politieke stabiliteit van de zittende partij, oftewel of er serieuze interne oppositie is tegen de zittende president tijdens de voorverkiezingen.

Wat houdt de uitdagingsleutel in?

Er is geen serieuze uitdaging binnen de partij van de zittende president tijdens de voorverkiezingen.

Betekenis

Deze sleutel is waar als er geen substantiële of significante interne tegenstand binnen de partij is tegen de zittende president tijdens de voorverkiezingen. In andere woorden, als de zittende president of zijn partij geen grote of serieuze tegenstander heeft die binnen de partij probeert de nominatie voor het presidentschap over te nemen, is deze sleutel waar.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

De uitdagingsleutel meet de mate van interne partij-eenheid en tevredenheid met de zittende president. Een serieuze uitdaging duidt erop dat er ontevredenheid is binnen de eigen partij, wat kan wijzen op bredere zwakte of verdeeldheid. Dit kan de kansen van de partij in de algemene verkiezingen negatief beïnvloeden, omdat het een signaal is van verdeeldheid en onenigheid.

Voorbeeld van deze sleutel in de praktijk

Stel dat de zittende president van de Democratische Partij zich kandidaat stelt voor herverkiezing. Als geen enkele belangrijke of invloedrijke democratische politicus besluit om tegen de zittende president te strijden tijdens de voorverkiezingen, zou de uitdagingsleutel ‘waar’ zijn, omdat dit een indicatie is van partij-eenheid en steun voor de huidige president.

Aan de andere kant, stel dat een prominente senator uit dezelfde partij besluit om tegen de zittende president te strijden en een aanzienlijk aantal stemmen en steun verwerft in de voorverkiezingen. In dat geval zou de uitdagingsleutel ‘onwaar’ zijn, omdat er een serieuze uitdaging is die de partij kan verdelen en de zittende president verzwakken in aanloop naar de algemene verkiezingen.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) draagt bij aan het behouden van het Witte Huis voor de zittende partij omdat het een indicatie is van interne partij-eenheid en tevredenheid met de zittende president.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat er interne ontevredenheid of verdeeldheid is binnen de partij, wat de kansen van de zittende partij kan schaden bij de volgende presidentsverkiezingen.

Samengevat toont de uitdagingsleutel aan hoe stabiel en verenigd de zittende partij is, door te meten of er belangrijke interne uitdagingen zijn tegen de president. Een gebrek aan serieuze interne tegenstand suggereert dat de partij zich waarschijnlijk sterk achter de zittende president schaart, wat hun kansen op succes in de algemene verkiezingen vergroot.

 

3. DE DERDE PARTIJ-SLEUTEL

De derde partijsleutel beoordeelt de impact van derde partijen of onafhankelijke kandidaten op de uitkomst van de presidentsverkiezingen. Deze sleutel meet de invloed die een derde partij of een onafhankelijke kandidaat kan hebben op het electoraat en de kansen van de zittende partij.

Wat houdt deze sleutel in?

Er is geen significante derde partij of onafhankelijke kandidaat.

Betekenis

Deze sleutel is waar als er geen derde partij of onafhankelijke kandidaat is die een substantiële impact heeft op de verkiezingen. Met ‘significant’ wordt bedoeld dat de derde partij of kandidaat in staat is om een aanzienlijk deel van de stemmen te trekken, wat het vermogen van de zittende partij om te winnen kan beïnvloeden.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

De aanwezigheid van een sterke derde partij of onafhankelijke kandidaat kan de verkiezingsdynamiek aanzienlijk veranderen. Meestal trekken derde partijen stemmen weg van een van de twee grote partijen (Democraten of Republikeinen), wat kan resulteren in een verlies van stemmen voor de zittende partij en hun kansen om de verkiezingen te winnen kan verkleinen.

Voorbeeld van de derde partijsleutel in de praktijk

Stel dat er in een presidentsverkiezing een sterke derde partijkandidaat is, zoals Ross Perot in de verkiezingen van 1992. Perot trok destijds een aanzienlijk deel van de stemmen (bijna 19%), wat sommige analisten geloven dat het de uitkomst van de verkiezingen beïnvloedde door stemmen weg te trekken van de Republikeinse kandidaat, George H.W. Bush. In een dergelijke situatie zou de derde partijsleutel ‘onwaar’ zijn, omdat de derde partijkandidaat significant genoeg was om de verkiezingsresultaten te beïnvloeden.

Als er echter geen derde partij of onafhankelijke kandidaat is die een noemenswaardig aantal stemmen haalt of geen substantiële invloed heeft op de uitslag van de verkiezingen, dan zou de derde partijsleutel ‘waar’ zijn.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) betekent dat er geen bedreigende derde partijkandidaat is en dat de zittende partij niet hoeft te concurreren met een significante derde partij. Dit vergroot hun kansen om het Witte Huis te behouden.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat er een significante derde partij of onafhankelijke kandidaat is die mogelijk stemmen weg kan trekken van de zittende partij, waardoor hun kansen om te winnen afnemen.

Samenvattend beoordeelt de derde partijsleutel de aanwezigheid en mogelijke impact van derde partijen of onafhankelijke kandidaten in een presidentsverkiezing. Een sterke derde partij kan de kansen van de zittende partij verminderen door het weghalen van cruciale stemmen, terwijl de afwezigheid van een dergelijke partij of kandidaat een meer voorspelbare tweepartijenstrijd betekent.

 

4. HOUDER-SLEUTEL

De Houder-sleutel onderzoekt of de zittende president zich kandidaat stelt voor herverkiezing. Deze sleutel is belangrijk omdat een zittende president doorgaans een aanzienlijk voordeel heeft ten opzichte van nieuwe kandidaten, vanwege hun ervaring, naamsbekendheid, en reeds opgebouwde politieke netwerken.

Wat houdt de Houder-sleutel in?

De zittende president is de kandidaat van zijn of haar partij.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als de huidige president van de Verenigde Staten zich kandidaat stelt voor een nieuwe termijn en de officiële presidentskandidaat van zijn of haar partij is bij de komende verkiezingen. Met andere woorden, de zittende president probeert herkozen te worden.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

Zittende presidenten hebben meestal een strategisch voordeel in verkiezingen. Ze genieten van de kracht van het incumbency (zittende president) effect, dat verwijst naar de verschillende voordelen die een zittende president heeft, zoals publieke zichtbaarheid, toegang tot media-aandacht, en bestaande politieke connecties. Het ontbreken van een zittende kandidaat kan wijzen op onzekerheid of ontevredenheid binnen de partij, wat de kansen op een verkiezingsoverwinning kan verkleinen.

Voorbeeld van de Houder-sleutel in de praktijk

Als we kijken naar de verkiezingen van 2004, stelde de toenmalige president George W. Bush zich kandidaat voor een tweede termijn als de Republikeinse kandidaat. In dit geval zou de houder-sleutel ‘waar’ zijn, omdat de zittende president van zijn partij opnieuw deelnam aan de verkiezingen.

Aan de andere kant, als we de verkiezingen van 2008 overwegen, toen de zittende president George W. Bush niet opnieuw kandidaat kon zijn vanwege de limiet van twee termijnen, zou de houder-sleutel ‘onwaar’ zijn. In dat jaar stelde de Republikeinse partij senator John McCain als hun kandidaat aan, omdat Bush niet meer her-verkiesbaar was.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) draagt bij aan het behouden van het Witte Huis voor de zittende partij, omdat de zittende president zich kandidaat stelt en gebruikmaakt van de voordelen die gepaard gaan met incumbency.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat de zittende president niet opnieuw kandidaat is, wat kan wijzen op ontevredenheid of andere interne partijproblemen, of het gevolg is van wettelijke beperkingen (zoals de twee-termijnregel in de VS). Dit kan de kansen van de zittende partij verminderen om de verkiezingen te winnen, omdat er geen zittende kandidaat is met de bijbehorende voordelen.

Samenvattend betekent de houder-sleutel dat wanneer de zittende president opnieuw meedoet aan de verkiezingen, het de kansen van de zittende partij vergroot om te winnen. Als de zittende president niet opnieuw kandidaat is, verliest de partij het incumbency voordeel, wat hun kans op succes bij de verkiezingen kan verkleinen.

 

5. KORTE-TERMIJN ECONOMISCHE SLEUTEL

De ‘Korte-termijn economische sleutel’ evalueert de huidige economische omstandigheden in de Verenigde Staten vlak voor de presidentsverkiezingen. Deze sleutel is belangrijk omdat de economische situatie vaak een directe invloed heeft op de manier waarop kiezers hun stem uitbrengen.

Wat houdt deze sleutel in?

Er is geen ernstige korte termijnrecessie tijdens de verkiezingscampagne.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als er geen ernstige economische recessie (een significante daling in economische activiteit) is die plaatsvindt of onlangs heeft plaatsgevonden in de maanden voorafgaand aan de verkiezingen. De sleutel wordt ‘onwaar’ als de economie recent een ernstige recessie heeft doorgemaakt.

Waarom is bovenstaande belangrijk

De economische situatie vlak voor een verkiezing kan een sterke indicator zijn van de tevredenheid van de kiezers met de zittende regering. Een gezonde en groeiende economie neigt kiezers ertoe om de zittende partij te belonen, terwijl een ernstige recessie vaak resulteert in ontevredenheid en kiezers ertoe kan aanzetten om op de oppositie te stemmen, in de hoop op verandering.

Voorbeeld van deze sleutel in de praktijk

Neem bijvoorbeeld de presidentsverkiezingen van 2008 in de Verenigde Staten. Tijdens deze verkiezingen bevond de Amerikaanse economie zich in een ernstige financiële crisis, wat een voorbeeld is van een ernstige korte termijnrecessie. De economie stortte in, met stijgende werkloosheid en dalende huizenprijzen, wat leidde tot een grote ontevredenheid onder de kiezers over de zittende partij (de Republikeinen onder George W. Bush). In dit geval zou de korte-termijn economische sleutel "onwaar" zijn, omdat de recessie direct impact had op de politieke situatie en de perceptie van de zittende regering.

Aan de andere kant, tijdens de verkiezingen van 1996, toen de economie van de Verenigde Staten relatief sterk was met een lage werkloosheid en stabiele groei, was er geen ernstige korte termijnrecessie. Daarom zou de korte-termijn economische sleutel "waar" zijn in dat scenario, wat gunstig was voor de herverkiezing van de zittende president Bill Clinton.

Effect op de voorspelling

‘Waar’(positief) draagt bij aan het behouden van het Witte Huis voor de zittende partij, omdat er geen ernstige economische problemen zijn die de kiezers zouden kunnen ontmoedigen om de zittende partij te steunen.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat er een ernstige economische recessie is of onlangs is geweest, wat de kansen van de zittende partij kan schaden. Kiezers kunnen hun ontevredenheid over de economie uiten door te stemmen tegen de zittende partij.

Samenvattend beoordeelt de korte-termijn economische sleutel de directe economische omstandigheden voorafgaand aan de verkiezingen. Een gezonde economie zonder ernstige recessie verhoogt de kans dat de zittende partij het Witte Huis behoudt, terwijl een ernstige recessie vaak leidt tot verlies van steun en potentiële nederlaag voor de zittende partij.

 

6. LANGE-TERMIJN ECONOMISCHE SLEUTEL

De ‘Lange-termijn economische sleutel’ evalueert de economische prestaties gedurende de gehele ambtstermijn van de zittende president, niet slechts in de aanloop naar de verkiezingen. Deze sleutel is belangrijk omdat een solide economische groei over de lange termijn de perceptie kan creëren dat de regering goed beleid voert en competent is in economisch beheer.

Wat houdt de ‘Lange-termijn economische sleutel’ in?

De reële jaarlijkse inkomensgroei per hoofd van de bevolking tijdens de ambtstermijn van de zittende president is gemiddeld even groot of groter dan de groei tijdens de twee voorgaande termijnen.

Betekenis

Deze sleutel is  ‘waar’ als de gemiddelde jaarlijkse groei van het reële inkomen per hoofd van de bevolking (dus gecorrigeerd voor inflatie) tijdens de huidige ambtstermijn van de zittende president ten minste even groot of groter is dan de gemiddelde groei tijdens de twee voorgaande ambtstermijnen. Het houdt in dat de inkomensgroei van burgers tijdens de huidige presidentiële periode op een gezond niveau is gebleven of zelfs is verbeterd ten opzichte van de afgelopen periodes.

Waarom is bovenstaande belangrijk

De lange-termijn economische prestaties geven een breder beeld van hoe goed de economie heeft gepresteerd onder de zittende partij. Als het reële inkomen per hoofd van de bevolking gestaag groeit, betekent dit dat mensen gemiddeld meer koopkracht hebben, wat vaak leidt tot een positieve beoordeling van de regerende partij. Een sterke lange-termijn groei impliceert een stabiele en bloeiende economie, wat vaak wordt geassocieerd met goed leiderschap en beleid door de zittende regering. Omgekeerd, als de inkomensgroei traag is of achterblijft bij eerdere periodes, kan dit kiezers ertoe aanzetten de zittende partij te bestraffen.

Voorbeeld van de lange-termijn economische sleutel in de praktijk

Stel dat tijdens de eerste termijn van een zittende president de gemiddelde reële inkomensgroei per hoofd van de bevolking 2% per jaar was, terwijl het gemiddelde voor de twee voorgaande termijnen respectievelijk 1,5% en 1,8% was. In dit geval zou de lange-termijn economische sleutel ‘waar’ zijn, omdat de inkomensgroei tijdens de zittende periode groter is dan in de voorgaande termijnen. Dit zou de zittende partij ten goede komen bij de verkiezingen.

Echter, als tijdens de ambtstermijn van een president de gemiddelde reële inkomensgroei per hoofd van de bevolking slechts 1% per jaar bedraagt, terwijl het gemiddelde van de twee voorgaande termijnen 2,5% was, dan zou de lange-termijn economische sleutel ‘onwaar’ zijn. Dit duidt op een achteruitgang van de economische omstandigheden ten opzichte van eerdere periodes, wat nadelig kan zijn voor de kansen van de zittende partij.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) helpt de zittende partij om het Witte Huis te behouden, omdat het wijst op een sterke en groeiende economie gedurende de hele ambtstermijn van de president, wat kiezers vaak belonen.

‘Onwaar’ (negatief) kan een negatieve impact hebben op de kansen van de zittende partij, aangezien dit suggereert dat de economie slechter heeft gepresteerd in vergelijking met eerdere periodes, wat kan leiden tot ontevredenheid onder de kiezers.

Samenvattend meet de ‘Lange-termijn economische sleutel’ de algemene economische gezondheid en inkomensgroei gedurende de gehele ambtstermijn van de zittende president. Een gezonde lange-termijn economische groei verhoogt de kans dat de zittende partij aan de macht blijft, terwijl een zwakke groei of recessie deze kansen kan verkleinen.

 

7. DE BELEID-VERANDERING SLEUTEL

De zevende sleutel beoordeelt of de zittende regering tijdens de ambtstermijn significante beleidsveranderingen heeft doorgevoerd. Deze sleutel meet de prestaties van de regering in termen van wetgeving en beleidsimplementatie die aanzienlijke invloed hebben op het land en zijn inwoners.

Wat houdt de beleid-verandering sleutel in?

De zittende regering heeft grote veranderingen in nationaal beleid doorgevoerd.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als de zittende regering tijdens haar ambtstermijn aanzienlijke of belangrijke veranderingen in het nationale beleid heeft geïntroduceerd. Deze veranderingen kunnen betrekking hebben op wetgeving, uitvoerende acties, of grote hervormingen op gebieden zoals gezondheidszorg, belastingen, onderwijs, infrastructuur, of milieubeleid. De sleutel is ‘onwaar’ als er geen substantiële beleidsveranderingen zijn doorgevoerd.

Waarom is bovenstaande belangrijk

Het doorvoeren van belangrijke beleidsveranderingen toont aan dat een regering actief en effectief is in het aanpakken van nationale kwesties. Dergelijke veranderingen worden vaak gezien als bewijs van bekwaam leiderschap en beleidsvoering, wat de kiezer kan motiveren om de zittende partij te blijven steunen. Bovendien kan het doorvoeren van grote beleidswijzigingen kiezers het gevoel geven dat hun belangen worden behartigd en dat er vooruitgang wordt geboekt in het land. Aan de andere kant kan het ontbreken van significante beleidsveranderingen de indruk wekken dat de regering niet effectief is of een gebrek aan visie heeft, wat de kansen van de zittende partij kan schaden.

Voorbeeld van de beleid-verandering sleutel in de praktijk

Een goed voorbeeld van de ‘beleid-verandering sleutel’, is de regering van president Barack Obama, die tijdens zijn ambtstermijn de ‘Affordable Care Act’ (ook bekend als Obamacare) doorvoerde. Dit was een significante hervorming van het gezondheidszorgsysteem in de Verenigde Staten en zou een ‘waar’ voor de beleid-verandering sleutel betekenen vanwege de grote impact en reikwijdte van de hervorming.

Een ander voorbeeld is de regering van president Lyndon B. Johnson, die de ‘Civil Rights Act’ van 1964 en de ‘Voting Rights Act’ van 1965 doorvoerde. Deze wetten brachten fundamentele veranderingen teweeg in de burgerrechten en stemrechten in de Verenigde Staten, wat ook zou worden beschouwd als een significante beleidsverandering.

Aan de andere kant, als een regering geen grote beleidsinitiatieven heeft ondernomen of alleen maar kleine veranderingen heeft doorgevoerd zonder substantiële impact, zou de beleid-verandering sleutel ‘onwaar’ zijn. Dit zou kunnen wijzen op een gebrek aan actie of visie van de zittende regering.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) helpt de zittende partij om het Witte Huis te behouden, omdat het wijst op een actieve en effectieve regering die bereid is belangrijke veranderingen door te voeren en nationale problemen aan te pakken.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat de regering mogelijk inactief is geweest of geen significante beleidswijzigingen heeft doorgevoerd, wat de kansen van de zittende partij kan schaden omdat kiezers mogelijk ontevreden zijn over het gebrek aan vooruitgang of initiatief.

Samenvattend beoordeelt de ‘beleid-verandering sleutel’ of de zittende regering in staat is geweest om belangrijke beleidsveranderingen door te voeren die invloed hebben op het land. Het doorvoeren van significante beleidsveranderingen kan de reputatie van de zittende partij verbeteren en hun kansen op herverkiezing vergroten, terwijl het uitblijven van dergelijke veranderingen hun kansen kan verkleinen.

 

8. SOCIALE-ONRUST SLEUTEL

De sociale onrust-sleutel beoordeelt de mate van sociale onrust in het land tijdens de ambtstermijn van de zittende president. Deze sleutel richt zich op de aanwezigheid van wijdverspreide, aanhoudende protesten, opstanden of andere vormen van sociale instabiliteit die de perceptie van de zittende regering kunnen beïnvloeden.

Wat houdt de sociale onrust-sleutel in?

Er is geen aanhoudende en wijdverspreide sociale onrust tijdens de ambtstermijn van de zittende regering.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als er geen grootschalige, langdurige sociale onrust is geweest tijdens de ambtstermijn van de zittende president. De sleutel wordt ‘onwaar’ als er wel significante en aanhoudende sociale onrust is geweest, zoals grote protesten, burgerlijke ongeregeldheden, of andere vormen van publieke onrust die een aanzienlijk deel van de samenleving hebben beïnvloed en het dagelijks leven hebben verstoord.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

Sociale onrust kan de publieke perceptie van een regering sterk negatief beïnvloeden, omdat het vaak wordt geassocieerd met een falend beleid, slecht leiderschap, of een gebrek aan respons op belangrijke maatschappelijke problemen. Aanhoudende onrust kan kiezers het gevoel geven dat de regering niet in staat is om orde en stabiliteit te handhaven, wat hen ertoe kan aanzetten om voor verandering te stemmen bij de verkiezingen. Omgekeerd, als er geen grote sociale onrust is, kan dit worden gezien als een teken van een relatief stabiele en goed functionerende samenleving onder de zittende regering.

Voorbeeld van de sociale onrust-sleutel in de praktijk

Een voorbeeld van de ‘Sociale onrust-sleutel’ die ‘onwaar’ zou zijn, is de situatie in de Verenigde Staten in de late jaren 1960. Tijdens de ambtstermijn van president Lyndon B. Johnson en president Richard Nixon waren er wijdverspreide protesten en ongeregeldheden in verband met de Vietnamoorlog, de burgerrechtenbeweging, en stedelijke onlusten. Deze periode werd gekenmerkt door aanzienlijke sociale onrust, wat negatieve gevolgen had voor de publieke perceptie van de regerende partij.

Aan de andere kant, tijdens de ambtstermijn van president Ronald Reagan in de jaren 1980, was er relatief weinig grootschalige sociale onrust in de Verenigde Staten. In dit geval zou de sociale onrust-sleutel ‘waar’ zijn, omdat de afwezigheid van aanhoudende onrust bijdroeg aan een positieve perceptie van de stabiliteit onder de zittende regering.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) helpt de zittende partij om het Witte Huis te behouden, omdat het wijst op een stabiele samenleving zonder grote verstoringen van de openbare orde. Dit kan een teken zijn dat de regering effectief beleid voert en in staat is om het land rustig en stabiel te houden.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat er aanzienlijke en aanhoudende sociale onrust is geweest, wat kan wijzen op falend beleid of een gebrek aan controle door de regering. Dit kan de kansen van de zittende partij schaden, omdat kiezers mogelijk willen stemmen voor verandering en nieuwe leiding.

Samenvattend beoordeelt de ‘Sociale onrust-sleutel’ de mate van sociale stabiliteit en rust in het land tijdens de ambtstermijn van de zittende president. Afwezigheid van wijdverspreide en aanhoudende sociale onrust vergroot de kans dat de zittende partij wordt herkozen, terwijl de aanwezigheid van significante onrust deze kansen kan verkleinen.

 

9. SCHADAAL- SLEUTEL

De negende sleutel gaat niet over ‘sociale onrust’ maar over schandalen.

Wat houdt de Schandaal-sleutel in?

Er is geen ernstige schandaal in de ambtstermijn van de zittende president.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als de zittende regering gedurende haar ambtstermijn niet betrokken is geweest bij ernstige schandalen. Een sleutel wordt ‘onwaar’ wanneer de regering wordt getroffen door een ernstig schandaal dat de publieke perceptie schaadt en het vertrouwen in het leiderschap ondermijnt. Een schandaal wordt als ernstig beschouwd wanneer het groot genoeg is om de krantenkoppen te halen en een significante impact heeft op het publiek vertrouwen in de regering.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

Ernstige schandalen kunnen de reputatie van de zittende regering ernstig beschadigen en kiezers tegen de zittende partij keren. Schandalen kunnen kiezers het gevoel geven dat de regering corrupt, oneerlijk, of incompetent is, wat leidt tot een roep om verandering. Zonder ernstige schandalen behoudt de zittende partij waarschijnlijk meer publieke steun omdat de kiezers geen dringende reden zien om het leiderschap te veranderen.

Voorbeeld van de Schandaal-sleutel in de praktijk

Een klassiek voorbeeld van een schandaal dat deze sleutel ‘onwaar’ zou maken, is het Watergateschandaal tijdens de regering van president Richard Nixon in de vroege jaren zeventig. Het Watergate-schandaal was een groot politiek schandaal dat leidde tot het aftreden van president Nixon in 1974. Dit schandaal veroorzaakte een verlies van vertrouwen in de regering en had een diepgaande impact op de Amerikaanse politiek, waardoor de schandaal-sleutel ‘onwaar’ werd.

Aan de andere kant was er tijdens de ambtstermijn van president Barack Obama relatief geen groot schandaal dat de publieke perceptie aanzienlijk schaadde. In dit geval zou de Schandaal-sleutel ‘waar’ zijn, wat een positieve indicator was voor de herverkiezingskansen van de Democratische Partij.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) helpt de zittende partij om het Witte Huis te behouden, omdat het wijst op een ambtstermijn zonder grote incidenten die het vertrouwen van het publiek hebben geschokt.

‘Onwaar’ (negatief) geeft aan dat er een ernstig schandaal is geweest dat de geloofwaardigheid van de zittende partij heeft aangetast. Dit kan de kansen van de zittende partij om herkozen te worden aanzienlijk schaden, omdat kiezers wellicht kiezen voor een andere partij om een nieuw begin te maken.

Samenvattend beoordeelt de schandaal-sleutel de aanwezigheid van ernstige schandalen tijdens de ambtstermijn van de zittende president. De afwezigheid van schandalen verhoogt de kans dat de zittende partij wordt herkozen, terwijl de aanwezigheid van schandalen deze kans kan verkleinen.

 

10. DE MILITAIRE / MACHTEN- OVERNAME SLEUTEL

De tiende sleutel beoordeelt de status van de militaire betrokkenheid en de stabiliteit van de regering tijdens de ambtstermijn van de zittende president. Deze sleutel richt zich op het voorkomen van een belangrijke militaire overwinning door een buitenlandse macht of een ernstige bedreiging van de nationale veiligheid, evenals op de afwezigheid van een coup of machtsgreep binnen het eigen land.

Wat houdt de ‘Militaire/machten-overname’ sleutel in?

Er is geen belangrijke militaire nederlaag of bedreiging van de nationale veiligheid door een buitenlandse macht, en er is geen ernstige interne machtsgreep of coup.

Betekenis

Deze sleutel is  ‘waar’ als er geen belangrijke militaire nederlagen of significante bedreigingen van de nationale veiligheid zijn geweest die door een buitenlandse macht worden veroorzaakt, en er geen ernstige interne machtsgreep of coup heeft plaatsgevonden tijdens de ambtstermijn van de zittende president. Het gaat erom dat de zittende regering geen ernstige problemen heeft gehad met betrekking tot de nationale veiligheid of interne stabiliteit.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

Militaire nederlagen of dreigingen van buitenlandse machten kunnen de perceptie van de regering ondermijnen en kiezers ertoe brengen om de zittende partij verantwoordelijk te houden voor de zwakte of falen in het buitenlandse beleid. Evenzo kan een interne machtsgreep of coup wijzen op ernstige instabiliteit binnen het land, wat ook het vertrouwen van het publiek in de zittende regering kan schaden. Het handhaven van militaire stabiliteit en het voorkomen van interne onrust helpt de zittende partij om een solide imago van sterkte en betrouwbaarheid te behouden.

Voorbeeld van de ‘Militaire/machten-overname sleutel’ in de praktijk

Een voorbeeld waarbij deze sleutel ‘onwaar’ zou zijn, is de ‘Iran Hostage Crisis’,  tijdens de ambtstermijn van president Jimmy Carter in 1979. Tijdens deze crisis werden Amerikaanse diplomaten als gijzelaars vastgehouden door revolutionaire Iraanse studenten, wat leidde tot een aanzienlijke uitdaging voor de nationale veiligheid en internationale betrekkingen van de VS. De crisis droeg bij aan een negatieve perceptie van Carter's regering en had invloed op de verkiezingsuitslag.

Aan de andere kant, tijdens de ambtstermijn van president Ronald Reagan, werd de Amerikaanse regering niet geconfronteerd met een ernstige militaire nederlaag of een significante interne crisis. De afwezigheid van dergelijke ernstige problemen droeg bij aan het behouden van een positieve publieke perceptie en de kansen van Reagan om herkozen te worden.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) verhoogt de kans dat de zittende partij het Witte Huis behoudt, omdat het suggereert dat de regering succesvol is in het handhaven van nationale veiligheid en interne stabiliteit, zonder ernstige bedreigingen of problemen met betrekking tot machtsovername.

‘Onwaar’(negatief) geeft aan dat er significante militaire nederlagen, bedreigingen van de nationale veiligheid, of interne machtsgrepen hebben plaatsgevonden, wat de kansen van de zittende partij kan verminderen door het publieke vertrouwen te ondermijnen.

Samenvattend beoordeelt de ‘Militaire/machten-overname sleutel’ de toestand van de nationale veiligheid en de stabiliteit van de regering. De afwezigheid van ernstige militaire nederlagen of interne machtsgrepen bevordert de kansen van de zittende partij om herkozen te worden, terwijl dergelijke problemen deze kansen kunnen verkleinen.

 

11. DE BUITENLANDSE / MILITAIRE SUCCES SLEUTEL

De elfde sleutel beoordeelt of de zittende regering belangrijke successen heeft behaald op het gebied van buitenlandse beleid of militaire aangelegenheden. Deze sleutel kijkt naar de prestaties en successen van de regering in het buitenland en hoe deze successen het imago van de regering beïnvloeden.

Wat houdt deze sleutel in?

Er zijn geen belangrijke successen behaald in het buitenlandse beleid of militaire zaken door de zittende regering.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als de zittende regering geen significante successen heeft behaald in de internationale arena of op het gebied van militaire zaken. Dit betekent dat er geen belangrijke diplomatieke overwinningen, grote militaire successen of strategische voordelen zijn behaald die het wereldtoneel sterk hebben beïnvloed. Als de regering echter wel belangrijke successen heeft behaald, zou de sleutel ‘onwaar’ zijn.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

Belangrijke buitenlandse of militaire successen kunnen de publieke perceptie van de regering positief beïnvloeden en bijdragen aan een gevoel van trots en vertrouwen in het leiderschap van de zittende president. Succesvolle diplomatieke onderhandelingen, strategische militaire overwinningen, of andere belangrijke internationale prestaties kunnen de kans vergroten dat de zittende partij herkozen wordt, omdat deze successen worden gezien als een bewijs van sterk leiderschap en effectieve beleidsvoering.

Voorbeeld van de buitenlandse/militaire succes sleutel in de praktijk

Een voorbeeld waarbij deze sleutel ‘onwaar’ zou zijn, is de ‘Operation Desert Storm’,  onder president George H.W. Bush in 1991. Deze militaire operatie tegen Irak tijdens de Golfoorlog werd beschouwd als een aanzienlijke militaire overwinning voor de Verenigde Staten en hun bondgenoten. De succesvolle uitvoering van deze operatie droeg bij aan de positieve publieke perceptie van Bush's regering en had een positief effect op zijn herverkiezingskansen.

Aan de andere kant, als een regering geen significante buitenlandse of militaire successen heeft behaald en er geen grote overwinningen of belangrijke diplomatieke doorbraken zijn geweest, zou de sleutel ‘waar’ zijn. Dit geeft aan dat er geen bijzonder indrukwekkende prestaties zijn geweest op het internationale toneel, wat kan wijzen op een minder dynamische of minder invloedrijke rol van de zittende regering in wereldzaken.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) verhoogt de kans dat de zittende partij het Witte Huis behoudt, omdat het suggereert dat er geen opvallende buitenlandse of militaire successen zijn behaald, wat kan wijzen op een gebrek aan significante impact op het wereldtoneel. Dit kan een neutraal of minder risicovol beeld van de regering presenteren.

‘Onwaar’ (negatief) kan de kansen van de zittende partij verminderen, omdat belangrijke buitenlandse of militaire successen vaak worden gezien als bewijs van sterk leiderschap en een effectieve regering, wat de publieke steun voor de zittende partij kan vergroten.

Samenvattend beoordeelt de buitenlandse/militaire succes sleutel de aanwezigheid van belangrijke internationale of militaire overwinningen tijdens de ambtstermijn van de zittende president. Het ontbreken van dergelijke successen kan bijdragen aan een neutraal of minder indrukwekkend imago van de regering, wat kan helpen bij de herverkiezingskansen van de zittende partij. Aan de andere kant kunnen grote successen deze kansen versterken door een sterk beeld van effectief leiderschap te presenteren.

 

12. INCUMBENT CHARISMA SLEUTEL

De sleutel evalueert de persoonlijke aantrekkingskracht en populariteit van de zittende president. Deze sleutel richt zich op de persoonlijke kwaliteiten van de president en hoe deze de publieke perceptie beïnvloeden.

Wat houdt deze sleutel in?

De zittende president (incumbent) heeft een aanzienlijke persoonlijke aantrekkingskracht en populariteit.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als de zittende president beschikt over een sterke persoonlijke aantrekkingskracht en populariteit bij het publiek. Dit betekent dat de president over een charismatische persoonlijkheid beschikt, goed kan communiceren en een positieve indruk maakt op de kiezers. Als de president echter weinig charisma heeft en niet populair is, zou de sleutel ‘onwaar’ zijn.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

Persoonlijk charisma en populariteit kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de verkiezingsresultaten. Een president die wordt gezien als charismatisch en aanspreekbaar kan het vertrouwen en de steun van het publiek winnen, wat kan bijdragen aan een hogere kans op herverkiezing. Charisma helpt om een emotionele band met de kiezers te creëren en kan de president in staat stellen om beter te communiceren met de bevolking en hen te inspireren.

Voorbeeld van deze sleutel in de praktijk

Een goed voorbeeld waarbij deze sleutel ‘waar’ zou zijn, is president John F. Kennedy. Kennedy stond bekend om zijn charisma en was zeer populair bij het publiek. Zijn charme en inspirerende retoriek droegen bij aan zijn sterke politieke positie en aantrekkingskracht tijdens zijn presidentschap.

Aan de andere kant, als een president als minder charismatisch wordt ervaren of als zijn populariteit laag is, zou de sleutel ‘onwaar’ zijn. Bijvoorbeeld, president Jimmy Carter had tijdens zijn ambtstermijn te maken met een afname van zijn populariteit en charisma, wat bijdroeg aan zijn uitdagingen bij de verkiezingen van 1980.

Effect op de voorspelling

‘Waar’ (positief) verhoogt de kans dat de zittende partij het Witte Huis behoudt, omdat een president met veel charisma en populariteit doorgaans meer succes heeft in het winnen van de steun van kiezers en het opbouwen van een positieve indruk.

‘Onwaar’ (negatief) kan de kansen van de zittende partij verminderen, omdat een gebrek aan charisma en populariteit de publieke steun kan ondermijnen en de zittende president kwetsbaar kan maken voor een verkiezingsnederlaag.

Samenvattend beoordeelt de ‘Incumbent charisma sleutel’ de persoonlijke aantrekkingskracht en populariteit van de zittende president. Een president met veel charisma en positieve publieke perceptie heeft doorgaans een betere kans om herkozen te worden, terwijl een gebrek aan charisma en populariteit de kansen van de zittende partij kan verkleinen.

 

13. UITDAGER CHARISMA SLEUTEL

De ‘Uitdager charisma sleutel’ evalueert de aantrekkingskracht en populariteit van de belangrijkste tegenstander van de zittende president in de verkiezingen. Deze sleutel kijkt naar hoe het charisma en aantrekkelijkheid van de belangrijkste uitdager (de persoon die tegen de zittende president opkomt) de kansen van de zittende president beïnvloeden.

Wat houdt deze sleutel in?

De belangrijkste uitdager heeft geen aanzienlijke persoonlijke aantrekkingskracht of charisma.

Betekenis

Deze sleutel is ‘waar’ als de belangrijkste tegenstander van de zittende president een relatief geringe persoonlijke aantrekkingskracht en charisma heeft. Dit betekent dat de uitdager niet bijzonder charismatisch is of niet goed in staat is om de publieke belangstelling en steun te winnen. Als de uitdager echter veel charisma heeft en populair is bij het publiek, zou de sleutel ‘onwaar’ zijn.

Waarom is bovenstaande belangrijk?

De aantrekkingskracht en charisma van de uitdager kunnen een grote rol spelen in de verkiezingsuitslag. Een charismatische en aantrekkelijke uitdager kan veel kiezers aanspreken en een sterke uitdaging vormen voor de zittende president. Als de uitdager echter minder charisma heeft, kan dit de kansen van de zittende president verbeteren omdat de uitdager minder in staat is om de publieke steun te mobiliseren.

Voorbeeld van deze sleutel in de praktijk

Een voorbeeld waarbij deze sleutel ‘waar’ zou zijn, is de verkiezing van 1984. Tijdens deze verkiezing had de Republikeinse president Ronald Reagan een sterke herverkiezingscampagne, en zijn belangrijkste uitdager, de Democratische kandidaat Walter Mondale, werd als minder charismatisch beschouwd. Mondale had moeite om het enthousiasme en de steun van de kiezers te winnen, wat bijdroeg aan Reagans overweldigende herverkiezing.

Aan de andere kant, in de verkiezingen van 2008, had de Democratische kandidaat Barack Obama veel charisma en aantrekkingskracht, wat hem hielp om veel kiezers te enthousiasmeren en de publieke steun te winnen. In dit geval zou de uitdager charisma sleutel ‘onwaar’ zijn omdat Obama, als de uitdager, aanzienlijke aantrekkingskracht had.

Effect op de voorspelling

‘Waar (positief) verhoogt de kans dat de zittende partij het Witte Huis behoudt, omdat een tegenstander zonder aanzienlijke charisma minder effectief zal zijn in het winnen van publieke steun en het mobiliseren van kiezers.

‘Onwaar (negatief) kan de kansen van de zittende partij verminderen, omdat een charismatische en aantrekkelijke uitdager kan helpen om de publieke steun te winnen en de zittende president uit te dagen, wat de kans op verkiezingsnederlaag vergroot.

Samenvattend beoordeelt de uitdager charisma sleutel de aantrekkingskracht en charisma van de belangrijkste tegenstander van de zittende president. Een tegenstander met weinig charisma kan de kansen van de zittende partij versterken, terwijl een charismatische uitdager de kans op een verkiezingsnederlaag van de zittende partij kan vergroten.